ლამზირა ფირცხალავა

1.

***

გილაბგორნქ ჩქიმი შურს,
სოდგია სოდგია მიკოტებულს დო ყურზენცალო ორკოლემს ინოწირილს…
ასე ჩიტიქ გეფურინასნი,
თენა მა იპიქ,
ჩქიჩქუქ ქიმიოსხარხსხალუასნი _
თენა ხოლო,
ქილორქ ქიმიოძახასნი,
თენა ხოლო,
მა იპიქ ზესკვიში ჩილამური,
მუაჩქიმიში ნათასა თასი,
ამარი-ამარი ემაულარო
მიცხვანტალნი ფერი,
ტორონჯიში გილაგვაგვალი,
მაჭირხოლიში ნაცოდილარი
ოგვაჯე,
მაფშალიაში გურჭვილი თვალუა,
დიდაში ორტვინი _
ცუნდით გინოფითქილი…
ნანაში ნინა,
ონწეს აშასკილადირი!

…მივოჯინექ ჩქიმი სამარგალოში
თირით გინონაილი გვალემს

დო შურს ინვოღვარა:
ს ო ვ ა ვ ო რ ე ქ?!
ს ო ვ ა ვ ო რ ე ქ?!
ს ო ვ ა ვ ო რ ე ქ?!

1.

***

დავეძებ ჩემს სულს, სადღაც-სადღაც შემორჩენილს
და ყურძენივით დოქებში ჩაწურულს…
ახლა ჩიტი რომ აფრინდეს, ეს მე ვიქნები,
ჩვილი რომ ასხრიალდეს _ ისიც,
ხოხობმა რომ დაიყივლოს _ ისიც,
მე შაშვის ცრემლი ვიქნები,
მამაჩემის ჩათესილი თესლი,
სადაცაა რომ ამოყოფს მიწიდან თავს,
მტრედის გოგმანი და
მერცხლის ნაცოდვილარი ბუდე,
ბულბულის გულსაკლავი მოთქმა,
დედაჩემის ბოსტანი _ ნამით გადაჭირხლული…
დედა-ენა, აკვანში ჩარჩენილი!
შევყურებ ჩემი სამეგრელოს თოვლით გადაფერმკრთალებულ მთებს
და სულს ჩავყვირი:
ს ა დ ა რ ვ ა რ ?!
ს ა დ ა რ ვ ა რ ?!
ს ა დ ა რ ვ ა რ ?!

***

I am looking for my soul, which is left here and there
and squeezed like grapes in jugs…
If a bird were to fly now, it would be me,
If the baby’s crying – also, it’s me,
And, if the pheasant’s crowing – it’s me as well.
I am a thrush’s tear,
The seed sown by my father, wherever it is about to come out of the ground,
Graceful walking of a pigeon and
The swallow’s nest, built by painstaking labor,
Nightingale’s Heartbreaking lamentation,
My mother’s vegetable garden – covered in dew…
Mother-tongue, stuck in the cradle!
I am looking at the snow-covered mountains of my Megrelua
and cry out into my soul:

Where I am not?!
Where I am not?!
Where I am not?!

2. გოთანა

…ცაშე გორგილაფირი თუთაქ გელეკერკელ!
ზოთონჯი რე დო ურყი ბორიას
ფიაფიათ აკუღალ
ჩქინი ბაღანობაში კარაია!
სო იბდენი ვამჩქ დო
მუროცხეფიში ფაჭაფის ტყურაია ფირქით
მივოჯინექ…
მუ ოკო მიწუას უსქე ლერსეფით შულადირი
გოთანაქ?!
გოთანთალერი ფოტა ქიგნვოქუნი
დოლურაფაშა მეულირი უგინალე ჭუმანერს!
ტიოზ მონდორს თირი გინოფითქდ დო
ბუხარშა ოჭიში ქიმუჭოფუაფუდ
გოტიტონილ ჯღირჯღს!!!
იძიცანდ მუაჩქიმი,
ჯიმას ოხვეწდ:
რაგვი ჩიტის მუშო ოკონია,
ცაში რენია ჩიტი დო ანწი ქორშუდასია!
ფირტვალი თოლეფით იჯინედ ჩქიმი ჯიმა დო
მურიცხიჯგუა ჩილამურს ნტება ულამუდ.
ქუმცალო დუქუდ ღანდაში დაჭყაფუს
ფერი გინონაილი თირი ბორიას.
შკურინაფილი ქაცარს ქოგუდ
სოდგიარენი, გვალაში იშო
დოჭყაფილი გოთანა…

**

ართი კარქ დიკილუდა,
მაჟია გინჯამუ,
მუმაულარი ქუმურს,
მაულარი მიდურს…
მაფალუ _ გოფალნს,
მატაროზე გოტაროზანს,
ჩქიჩქუ მირდუ,
ზისნახე დირჩინუ,
წყარი ნაწყარუშა დირთუ,
ქილორი ქილორშა მიდეკილოთ…
ჩქი სოთინი ვეპით დო
ჩქინი შურიში ონჭაფუს
ქამენია გეშასოფუნს…
ლამზირა ფირცხელახე

2. განთიადი
…გაცივებული მთვარე ამოგორდა ცაზე!
ზამთარია და დაუდეგარ ქარს ნაფლეთებად უქცევია
ჩვენი ბავშვობის ხუხულა!
სად წავიდე _ არ ვიცი და ვარსკვლავების
თვალის პაჭუნს უაზრო ფიქრით შევყურებ…
რა უნდა მითხრას უნაყოფო ლექსებით დაღლილმა განთიადმა?
ქათქათა ზეწარი გადავაფარე ლამის ჩაძინებულ უგრძნობ ხვალეს.
ტრიალი მინდორი თოვლს გადაუპენტავს და
ბუხრისთვის ზურგი მიუშვერია გაპუტულ ჩხართვს!!!
იცინოდა მამაჩემი, ძმას ეხვეწებოდა:
კაკანათი ჩიტს რად უნდაო,
ცისაა ჩიტი და აწი გახსოვდესო!
მოწყენილი თვალებით იმზირებოდა ჩემი ძმა და
ვარსკვლავივით ცრემლი გადმოვარდნას ლამობდა.
ქუმელივით გადაეფქვა ღობის თავზე ფერგახუნებული თოვლი ქარს.
შეშინებულ თიკანს ჰგავდა სადღაც მთის გადაღმა დაწყებული განთიადი.

***

ერთი კარი თუ დაიხურა, მეორე გაიღება,
მომსვლელი მოვა, წამსვლელი წავა…
აღმომცენარე _ აღმოცენდება,
გამომდარებელი გამოიდარებს,
ჩვილი გაიზრდება, მზეთუნახავი დაბერდება,
წყალი ნაწყლევს დაუბრუნდება,
ხოხობი ხოხობთან წაგოგმანდება…
ჩვენ არსად ვიქნებით და ჩვენი სულის
საწიერზე ქამანია ამოხეთქავს…

2. DAWN
… The cooled moon rose in the sky!
It’s winter and the restless wind has turned our childhood toy house into dust!
Where should I go _ I don’t know and I will look at the blinking eyes
of the stars with a meaningless thought…
What should the dawn, tired of fruitless poems, say to me?
I covered the sleeping and insensible tomorrow with a blanket.
The open fi eld is covered by the snow and the plucked fluff
is laying with his back to the fi replace!..
My father was laughing, begging my brother: why a bird snare,
the bird belongs to the sky and remember that!
My brother was looking at me with sad eyes and tears were falling like a star.
The snow on the top of the fence blew like a furnace in the wind.
Like a frightened little goat, the dawn started somewhere beyond the mountain.

მეგრულიდან ქართულ და ინგლისურ ენებზე თარგმნა როზა ზარანდიამ.