დო ნიშანო გერჩაფილი
სისმარს ვორექო, ვარი ღვინ დო
დირფათ გონჯლაკირიო, ვართ ფშუ დო ვართ მარაგადე, თიშენი ნამდა, ვავორდე ოკო გვალო იშენით წკანტილ-დონწყილო:
_ ეშუოჯანუდი ონწეს დო კინ მა უკვანწუანდი დუც, დო „დიდოუ ნანას“ გუობირანდი გურმეჭვია ჩიტიცალო, მუჟამს
ელმასუმუ ხონარქ _
ჟიშე დო მურუჟო:
_ ვაშინერს! ნანა, ქეშქოკირა დო
უკული დუკვანწე სქან დუც, გოლუაფირო. გობრიჸვონდი
დო ქუმუონგარე: ბები! ბები, ქორექო?!
ამარ ვორექ, სქუა, გგალუაფუქ მორძგვშე, ოდო იპიქ თე ქიანას, თე ბჟაში თუდო დო უკული ხოლო ღორონთიშით, ირიათო…
ჸუმენქ ვადგოშქურინუას დო ვართ ხოლო ხვალახობაქ, იშენ
იშენ ქგგასერ და, მა დობჭვედა
სქან სანთელო.
ამარ ვორექ, სქუა, გოდაჩხირუქ დო ძუძუს გარზენქნ, ვაგინაფლენქო? _ ქოთქუ თენა დო ქაწყორ უკმელას… შურუქალუო.
დო გონირსილი სისანდობას
გებჟალია ჸვალიში დო ნიშანო გერჩაფილი ბებიში შიფონიშ კაბაშ სარკო შური
გაგორგოთდ.
Leave a Reply